หวังลี่เฉียงถูกเด็กคนอื่นๆ รังแกเสมอ เพราะว่าป่วยด้วยโรคกระดูกสันหลังอักเสบยึดติด เขาจึงปิดกั้นความรู้สึกต่อคนอื่นๆตั้งแต่ยังเด็ก โดยมีแค่ออร์แกนเป็นเพื่อน หวังชิ่งกั๋วพ่อของเขาพาไปรักษาหลายโรงพยา บาล แต่ก็ยังไม่ได้ผล เมื่อรู้ว่าการรักษาไร้ผล แต่พ่อก็ยังคงเป็นห่วงและอยากให้เขาเลิกปิดกั้นตัวเอง จึงพาลูกชายออกเดินทางเพื่อหาทางเอาชนะอาการนี้ให้ได้ ในเมืองแห่งหนึ่ง หวังลี่เฉียงได้พบกับโจวเสี่ย หญิงสาวตาบอดที่เล่นไวโอลิน ทั้งสองคนชอบเล่นดนตรีเหมือนกันจึงกลายเป็นเพื่อนสนิท หวังลี่เฉียงรู้ว่าโจวเสี่ยมีพื้นเพที่น่ากลัว แต่โจวเสี่ยก็แบ่งปันความคิดในแง่ดีให้กับหวังลี่เฉียงชีวิตเขาเปลี่ยนไปและเข้าใจถึงแก่นแท้ของชีวิต